به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مشرق، نماینده ویژه سابق آمریکا در امور ایران، طی گفتگو با شبکه آمریکایی ام‌اس‌ان‌بی‌سی با اشاره به شکست تلاش‌های دولت بایدن برای احیای توافق هسته‌ای (برجام)، تاکید کرد که اعمال تحریم‌ها به‌تنهایی برای وادار کردن کشورها به تسلیم کافی نیست و گزینه نظامی نیز راه‌حلی برای مسئله هسته‌ای ایران محسوب نمی‌شود.
مالی که سابقه هدایت مذاکرات هسته‌ای در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما را دارد، در این گفتگو از چرایی ناکامی دیپلماسی دولت بایدن، راهبردهای غلط آمریکا در قبال ایران و همچنین نگرانی از تغییر جهت در سیاست‌های هسته‌ای تهران سخن گفت.
مالی با اشاره به تجربیات کشورهای مختلف همچون لیبی، عراق، کره شمالی و اوکراین، تصریح کرد: «اگر من جای مقامات ایرانی بودم، احتمالاً به این نتیجه می‌رسیدم که به سلاح هسته‌ای نیاز دارم. قذافی پس از تسلیم برنامه هسته‌ای‌اش، سرنگون شد. صدام حسین که بمب نداشت نیز سقوط کرد. اما کره شمالی، که بمب دارد، در امان مانده است.»
وی با اشاره به مواضع ایران مبنی بر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای آن اما ادعا کرد: «اکنون نسبت به گذشته، نظارت بسیار کمتری بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران وجود دارد و ما از میزان واقعی ذخایر اورانیوم غنی‌شده این کشور مطلع نیستیم. این شرایط ممکن است ایران را بیش از گذشته به سمت ساخت بمب سوق دهد.»
نماینده پیشین آمریکا گفت که واشنگتن بیش از حد به ابزار تحریم تکیه کرده است و افزود: «تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی، بخشی از میراث دولت اوباما بود. با این حال، تصور اینکه اعمال فشار اقتصادی به‌تنهایی می‌تواند کشوری مانند ایران را به عقب‌نشینی وادار کند، نادرست است. ایران در برابر فشارها، حاضر نیست امتیازات راهبردی خود را بدون دریافت امتیاز متقابل واگذار کند.»
او همچنین گفت: «ما اشتباه می‌کردیم که تصور می‌کردیم ایران به دلیل فشار تحریم‌ها، خواهان تسلیم است. حتی دونالد ترامپ نیز با وجود کمپین فشار حداکثری، موفق به وادار کردن ایران به عقب‌نشینی نشد.»
مالی در ادامه این گفتگو، استفاده از گزینه نظامی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران را اقدامی اشتباه دانست و تصریح کرد: «حمله نظامی نه‌تنها مشکل را حل نمی‌کند، بلکه باعث بروز پیامدهایی غیرقابل پیش‌بینی خواهد شد که ممکن است برای سال‌ها تداوم داشته باشد.»
وی با اشاره به حملات اخیر رژیم اسرائیل به مراکز مختلف در ایران، از جمله بیمارستان‌ها و مناطق غیرنظامی، گفت: «این حملات نه تنها باعث اعتراض یا قیام مردم نشد، بلکه نوعی همبستگی ملی در واکنش به تهدید خارجی ایجاد کرد.»
مالی با اشاره به تهدیداتی که ایران در محیط ژئوپلیتیکی خود با آن مواجه است، از جمله حضور نظامی آمریکا در عراق و افغانستان و مجاورت با قدرت‌های هسته‌ای همچون هند و پاکستان، گفت: «تهدید از جانب اسرائیل تنها بخشی از معادله است. ایران کشوری است که حتی در زمان جنگ با عراق، که مورد حمایت آمریکا، کشورهای عربی و شوروی سابق بود، توانست بر پای خود بایستد.»
او تاکید کرد: «ایران را نمی‌توان صرفاً یک رژیم ایدئولوژیک غیرمنطقی دانست که با تحریم و تهدید تسلیم می‌شود. اگر آن را غیرمنطقی بدانیم، نمی‌توان همزمان انتظار داشت تحت فشار عقب‌نشینی کند. این دو فرض با یکدیگر ناسازگارند.»
مالی در ادامه افزود: «اسرائیل هیچ‌گاه خواهان بازگشت ایران به تعاملات اقتصادی و سیاسی با اروپا و آمریکا نبوده است. از دید آنها، توافق برجام تهدیدی برای امنیت اسرائیل بود و تلاش بسیاری برای ناکام گذاشتن آن انجام دادند؛ تلاشی که در دوره ترامپ به موفقیت رسید.»
