منیژه بها میریان در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آخرین وضعیت سند آمایش آموزش عالی گفت: معمولاً طرح آمایش آموزش عالی را معادل با جمع کردن دانشگاه‌ها می‌بینند که این درست نیست، آمایش آموزش عالی موارد دیگری را شامل می‌شود.
وی ادامه داد: این همه کار در رتبه بندی انجام شده ولی کسی آن را جزئی از آمایش نمی‌داند، در حالی که ماده ۴ سند آمایش آموزش عالی، مربوط به رتبه بندی است یا در نظام تفکیک سنجش از پذیرش، شورای عالی انقلاب فرهنگی یک ماده واحده مصوب کرده است که ما در مورد آن کار انجام می‌دهیم، اما هیچ کجا به نام آمایش قید نمی‌شود، در حوزه مهارتی نیز کارهای بسیار خوبی انجام شده است که مربوط به آمایش است.
دستیار معاون آموزشی وزارت علوم افزود: یا مثلاً در حوزه سرفصل‌های درسی، محتوای برنامه‌های درسی متناسب با نیاز جامعه تغییر کرده است، یعنی ۱۵ واحد، دروس مأموریتی، ۱۵ واحد دروس اشتغال پذیری، کارورزی، کار بینی و کارآموزی به دروس اضافه شده است که اینها ماده ۷ و ۸ آمایش هستند.
وی ادامه داد: منتهی به این بندها توجه زیادی نشده است، شاید چون وزارت علوم از اول بیشتر روی ماده ۳ آمایش که ساماندهی است تمرکز کرده است، همه به همین دلیل آمایش را معادل ساماندهی می دانند، در حالی که اینگونه نیست.
بها میریان افزود: سند آمایش آموزش عالی چتری است که بر روی تمام فعالیت‌های آموزش عالی چه در معاونت آموزشی چه در معاونت پژوهشی و چه در بخش‌های دیگر پهن شده است، از طرف دیگر مقام معظم رهبری نیز سه بار در سنوات مختلف در خصوص سند آمایش آموزش عالی تاکید کرده است.
وی ادامه داد: در یک فرایندی به لحاظ شرایط زمانی و در طول ۲۰ الی ۳۰ سال تعداد دانشگاه‌ها افزایش پیدا کرد، بنابراین ما نباید انتظار داشته باشیم که در طی ۲ تا ۳ سال ساماندهی شود، کاری که الان وزارت علوم انجام داده این است که جلوی گسترش بیشتر دانشگاه‌ها را گرفته است و مجوز جدیدی صادر نکرده است تا شرایط قبل را اصلاح کند.
دستیار معاون آموزشی وزارت علوم افزود: اگر بگوییم که ما باید تعداد زیادی از دانشگاه‌ها را حذف بکنیم، جامعه پذیرش این موضوع را ندارد، ضمن اینکه باید تمام اسناد بالادستی را در این خصوص در نظر بگیریم، مثلاً ما اسناد بالا دستی زیادی در حوزه عدالت محوری و عدالت آموزش داریم که باید رعایت کنیم.
وی یادآور شد: بنابراین این یک موضوعی است با متغیرهای خیلی زیاد مواجه است و واقعاً این انتظار که ما به یکباره یک عدد بزرگی (از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی) را بخواهیم حذف کنیم، نه اصلاً شدنی است و نه به صلاح است.
