به گزارش اقتصادآنلاین، انتخاب رئیس جمهور آمریکا از طریق رای مستقیم مردم تعیین نمی شود. در عوض، انتخابات ریاست‌جمهوری از فرآیندی استفاده می‌کند که به عنوان مجمع انتخاب‌کنندگان شناخته می‌شود.
در این سیستم به هر یک از ۵۰ ایالت آمریکا تعدادی آرای الکترال بر اساس نمایندگی خود در کنگره آمریکا اختصاص می یابد. برای مثال، کالیفرنیا ۵۴ رای الکترال دارد در حالی که وایومینگ سه رای دارد. تعداد کل آرای الکترال ۵۳۸ است.
هنگامی که رای دهندگان رای خود را به صندوق می اندازند، در واقع به فهرستی از انتخاب کنندگان ایالتی رای می دهند که به نامزد منتخب آنها تعهد داده شده است.
در اکثر ایالت ها، نامزدی که اکثریت آرای مردمی را کسب کند، تمام آرای الکترال ایالت را به دست می آورد. این به عنوان سیستم برنده همه چیز شناخته می شود. دو ایالت، مین و نبراسکا، از سیستم تخصیص متناسب برای اعطای آرای انتخاباتی استفاده می کنند. یک نامزد باید اکثریت آرای الکترال (۲۷۰ یا بیشتر) را کسب کند تا بتواند ریاست جمهوری را به دست آورد.
با توجه به اینکه هر ایالت قوانین متفاوتی در مورد نحوه شمارش آرا دارد، نتایج انتخابات ممکن است تا چند روز، اگر نه هفته ها، پس از انتخابات نهایی شود.
پس از انتخابات، انتخاب کنندگان ایالتی در پایتخت ایالت خود گرد هم می آیند تا به طور رسمی رای خود را برای رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور به صندوق بیندازند. سپس، در ماه ژانویه، جلسه مشترک کنگره برای تایید نتایج انتخابات برگزار می شود. رئیس جمهور بعدی ایالات متحده در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ کار خود را آغاز خواهد کرد.
کالج الکترال که در قانون اساسی ایالات متحده تأسیس شد ، با توجه به اینکه این روند می تواند منجر به از دست دادن آرای مردمی از دست دادن نامزدها شود اما در رای الکترال برنده شود، موضوع بحث های زیادی بوده است. این سناریو در انتخابات ۲۰۱۶ و ۲۰۰۰ و همچنین سه بار در دهه ۱۸۰۰ رخ داد.
در سال‌های اخیر، مشارکت رای‌دهندگان در ایالات متحده افزایش یافته است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۰، بیش از ۱۵۸ میلیون نفر در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند. مشارکت ۶۵.۹ درصد از جمعیت در سن رای دادن و افزایش قابل توجهی از ۵۹.۲ درصد مشاهده شده در سال ۲۰۱۶ بود.
پنجشنبه, مرداد 30, 1404
