به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرفوری، آلیکا مگان اشمیت، متولد شهر کوچک ورمس آلمان، حالا در ۲۷ سالگی یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های ورزش جهان است؛ البته نه فقط به‌خاطر رکوردهایش در دوی ۴۰۰ متر، بلکه به‌دلیل پدیده‌ای که رسانه‌ها آن را «زیباترین ورزشکار جهان» نامیده‌اند. مسیری که او طی کرده، ترکیبی از استعداد خالص و جنجال‌های پی‌در‌پی است که گاهی سایه‌اش بر عملکرد ورزشی‌اش سنگینی کرده است.
آلیکا تنها فرزند خانواده‌ای معمولی در باواریا بود. از ۸ سالگی در باشگاه MTV اینگولشتات تمرین کرد و خیلی زود به تیم‌های ملی جوانان رسید. سال ۲۰۱۷ نقطه عطفی برای او بود: مدال نقره ۴×۴۰۰ متر امدادی قهرمانی اروپا زیر ۲۰ سال همراه با شکستن رکورد قاره. اما همزمان با این افتخارآفرینی مقاله‌ای یک مجله استرالیایی با عنوان «جذاب‌ترین ورزشکار جهان» منتشر شد؛ مقاله‌ای که زندگی او را برای همیشه تغییر داد.
المپیک، دورتموند و انفجار رسانه‌ای
توکیو ۲۰۲۰ (که به‌دلیل کرونا در ۲۰۲۱ برگزار شد) اولین حضور المپیکی‌اش بود، هرچند او در مرحله مقدماتی حذف شد. اما سال ۲۰۲۰ برای او یک اتفاق دیگر رقم زد: بوروسیا دورتموند، غول بوندس‌لیگا، او را به‌عنوان مربی تناسب اندام تیم اصلی‌اش استخدام کرد. عکس‌های تمرین با بازیکنانی مثل ارلینگ هالند (بازیکن وقت دورتموند) و جیدون سانچو در عرض چند ساعت میلیون‌ها بازدید گرفت. هشتگ نام او در تیک‌تاک و اینستاگرام ترند شماره یک جهان شد و تا پایان همان سال، فالوئر اینستاگرامش از ۳۰۰ هزار نفر به ۲٫۲ میلیون رسید.
پاریس ۲۰۲۴؛ رویای نیمه‌کامل
المپیک پاریس بزرگ‌ترین لحظه ورزشی او تا امروز بوده است. در فینال ۴×۴۰۰ متر مختلط، تیم آلمان با حضور اشمیت در مرحله مقدماتی به فینال رسید، اما در فینال او روی سکو نرفت و آلمان ششم شد. پس از مسابقه، اشمیت در مصاحبه‌ای گفت: «من فقط می‌خواستم روی سکو باشم، حتی اگر یک ثانیه بدوم.» همین جمله، موجی از انتقاد‌ها را در آلمان به راه انداخت؛ بسیاری او را به «اولویت دادن شهرت به ورزش» متهم کردند.
پیشنهادات بی‌شرمانه
در اوج شهرت، مجله پلی‌بوی آلمان پیشنهاد عکاسی نیمه‌برهنه با دستمزدی هفت‌رقمی داد. اشمیت آن را رد کرد و در اینستاگرامش نوشت: «من ورزشکارم، نه مدل.» این پاسخ ابتدا تحسین شد، اما بعداً مشخص شد که همزمان با برند لباس زیر مشهوری قرارداد بسته است، تناقضی که رسانه‌های آلمانی آن را «ریاکاری بازاریابی» نامیدند.
حساب‌های جعلی و پورن انتقامی
با این اوضاع ده‌ها حساب جعلی با نام‌های مشابه او (با املای غلط) در سایت‌های پورن فعال شدند و ویدیو‌های دیپ‌فیک از او منتشر کردند. اشمیت چندین بار در استوری اینستاگرام گریه کرد و گفت: «این بدترین کابوس زندگی‌ام است.» او شکایت قضایی کرد و در سال ۲۰۲۳ موفق شد چند سایت را تعطیل کند، اما آسیب روانی برای او باقی ماند.
اتهام سوءاستفاده از شهرت
باشگاه دورتموند پس از یک سال همکاری‌اش را با او پایان داد. نشریه بیلد ادعا کرد دلیل واقعی «حواس‌پرتی بیش از حد بازیکنان» بوده است. اشمیت این ادعا را «جنسیت‌زده و دروغ» خواند و تهدید به شکایت کرد، اما پرونده هیچ‌گاه علنی نشد.
پس از المپیک پاریس، مجله آلمانی اشپیگل مقاله‌ای با تیتر «آیا آلیکا اشمیت ورزشکار است یا اینفلوئنسر؟» منتشر کرد و نوشت که او در ۵ سال اخیر بیشتر از ۳ مسابقه بین‌المللی مهم در ۴۰۰ متر انفرادی شرکت نکرده است. اشمیت در پاسخ، ویدیویی ۱۲ دقیقه‌ای در یوتیوب منتشر کرد و گفت: «من هر روز تمرین می‌کنم، اما رسانه‌ها فقط وقتی عکس‌های خاص می‌گذارم، من را می‌بینند.»
زندگی خصوصی و رابطه طولانی
آلیکا از سال ۲۰۱۹ با فردی ریختر، دونده و عکاس آلمانی، در رابطه است. رابطه آنها علنی، اما محترمانه است؛ ریختر اغلب عکس‌های حرفه‌ای اشمیت را میگیرد. در سال ۲۰۲۴ شایعه جدایی بالا گرفت، اما هر دو در استوری مشترک آن را تکذیب کردند.
اشمیت به‌تازگی تمریناتش را برای قهرمانی جهان ۲۰۲۶ را از سر گرفته است. قراردادش با پوما تا ۲۰۲۷ تمدید شده و درآمد سالانه‌اش از اسپانسر‌ها و اینستاگرام حدود ۱٫۲ میلیون یورو تخمین زده می‌شود. او در یکی از تازه‌ترین پست‌هایش نوشته: «من هنوز همان دختری هستم که در اینگولشتات با کفش‌های کهنه می‌دوید. فقط حالا دنیا مرا می‌بیند؛ چه خوب، چه بد.»
آلیکا اشمیت امروز در تقاطع ورزش حرفه‌ای، فمینیسم، بازاریابی دیجیتال و تبعیض جنسیتی ایستاده؛ نمادی از نسلی که می‌خواهد هم سریع بدود، هم زیبا باشد، و هم حرفش را بزند؛ حتی اگر به قیمت جنجال‌های مداوم باشد.
