به گزارش خبرگزاری مهر، حسین سیمایی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در نشست شورای دانشگاه تربیت حیدریه با اشاره به نقش خیرین در توسعه آموزش عالی گفت: کار خیر در کشور بیشتر به آموزش ابتدایی و متوسطه معطوف بوده، اما طی چند دهه اخیر به آموزش عالی نیز توجه شده است و این ظرفیت می‌تواند ارتقای فرهنگی و علمی شهرستان‌ها را به همراه داشته باشد.
وی با تأکید بر لزوم کاهش اتکای دانشگاه‌ها به بودجه دولتی افزود: دانشگاه باید به سمتی برود که خودکفا شود. بسترهای قانونی برای کاهش وابستگی مالی فراهم است و هرچه دانشگاه منابع بیشتری از مسیر اعتبارات مالیاتی و مشارکت‌های مردمی جذب کند، بودجه بیشتری نیز به آن اختصاص می‌یابد.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری افزود: دانشگاه باید به سمتی برود که اتکایش به بودجه دولتی کم شود، ما این برنامه را آغاز کرده‌ایم، همچنین بسترهای قانونی مناسبی برای کاهش اتکا دانشگاه به بودجه دولتی وجود دارد. یکی بحث اعتبارات مالیاتی است که می‌شود منبع کافی گرفت دانشگاه را توسعه داد.
سیمایی ادامه داد: در بخشنامه بودجه‌ای امسال ذکر شده است که دانشگاه‌ها میزانی که بتوانند اعتبار مالیاتی بیاورند در بودجه مشوق برای دانشگاه گذاشته خواهد شد. یعنی دانشگاه هرچه بیشتر منابع بیاورد ما هم بیشتر منابع می‌گذاریم.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به چالش آب در کشور بیان کرد: امروز آب ابرچالش کشور است، درحال حاضر ما یک تقسیم کار در دانشگاه‌های مادر برای این موضوع کرده‌ایم، از جمله دانشگاه تربیت حیدریه می‌تواند مشکل آب را با حضور مقامات شهرستانی مدیریت کند، نه اینکه یک استادی برود در اتاقش بنشیند یک مقاله بنویسد که جز ارتقا خودش تأثیر دیگری نداشته باشد.
سیمایی همچنین درباره معیار ارتقای اعضای هیئت علمی تأکید کرد: در دنیای علم با یک کار می‌توان استاد تمام شد. دانشگاه اداره و محیط اداری نیست و علم را نمی‌توان با شاخص‌های اداری سنجید. بهترین معلمان و عالمان حتی بدون داشتن مقاله یا کتاب نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند و ارتقا آن‌ها باید براساس اثرگذاری واقعی‌شان باشد.
بهترین راه ارتباط دانشگاه و صنعت و جامعه پارک‌های علم و فناوری است
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری تأکید کرد: در دنیای علم با یک کار می‌شود استاد تمام شد، دانشگاه اداره و محیط اداری نیست. دانشگاه سازمان اداری نیست ما علم را نمی‌توانیم با شاخص‌های اداری بسنجیم. علم و عالم را با میزان تاثیرش می‌سنجیم. بسیاری از عالمان این سرزمین حتی یک کتاب و مقاله هم نداشتند، بهترین عالمان و محققان بودند ولی هیچ اثر مکتوب نداشتند، اما بهترین معلمین بشری شدند. نوشتن مقاله بسیار هم خوب است اما نباید باعث شود استادی که می‌تواند مسئله حل کند بی‌ارتقاء بماند.
وی ادامه داد: بهترین راه ارتباط دانشگاه و صنعت و جامعه پارک‌های علم و فناوری هستند. پارک‌هایی که از دل دانشگاه به وجود می‌آیند. پارک‌های ما پنجاه هزار محصول را که خارج از این پارک‌ها قابل تولید نیستند را تولید می‌کنند و باعث می‌شوند اقتصاد کشور، اقتصاد پیچیده و پیشرفته شود که از این محصولات ۲ هزار محصول تحریمی هستند.
سیمایی تصریح کرد: تقویت دانشگاه ملی مهارت بسیار مهم است، به این دلیل که اگر کارگر ساده ما آموزش دیده باشد بهره‌وری صنعت و کشاورزی ما بالا می‌رود. بنابراین معتقد به تقویت دانشگاه ملی مهارت، علمی‌کاربردی و پارک‌ها هستیم.
