به گزارش اکوایران، برخی این مشارکت را عامل اصلی تعارض منافع و بروز مشکلات ساختاری در خودروسازی ایران می‌دانند و آن را یکی از دلایل عقب‌ماندگی این صنعت معرفی می‌کنند.

اما آیا این ادعا قابل دفاع است؟ آیا سهامداری قطعه‌ساز در خودروساز، به‌جای تسریع پیشرفت، می‌تواند عامل فساد و ناکارآمدی باشد؟

پاسخ به این سوال می‌تواند به درک بهتر مشکلات واقعی صنعت خودرو کمک کند.

 

مربوطهپست ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 + شانزده =