به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه علم و صنعت، روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، تفاهم‌نامه‌ای سه‌جانبه میان دانشگاه علم و صنعت ایران، پارک فناوری پردیس و دانشگاه پلی‌تکنیک سن‌پترزبورگ روسیه با هدف ایجاد مؤسسه مشترک رهبری فناورانه به امضا رسید.
این تفاهم‌نامه با حضور دکتر رضا گلشن خواص (مدیر همکاری‌های علمی و بین‌المللی دانشگاه علم و صنعت ایران)، دکتر مجتبی جباری‌پور (معاون توسعه و فناوری پارک علم و فناوری پردیس) و دکتر مهدی بساطی‌پناه (نماینده دانشگاه سن‌پترزبورگ)، در محل پارک فناوری پردیس منعقد شد.
در جریان این مراسم، دکتر جباری‌پور با اشاره به ظرفیت‌های پارک فناوری پردیس اظهار کرد که این مجموعه به عنوان بزرگ‌ترین پارک فناوری در غرب آسیا، توسعه همکاری با مراکز علمی و فناورانه بین‌المللی را به‌طور جدی در دستور کار خود قرار داده است. وی گفت: بر اساس مصوبه هیأت وزیران، تعامل با دانشگاه‌ها و سازمان‌های علمی بین‌المللی شتاب بیشتری گرفته و این تفاهم‌نامه می‌تواند بستری مناسب برای تبادل دانش، تجربه و فناوری ایجاد کند. دکتر جباری‌پور همچنین تأکید کرد که این همکاری تنها به حوزه آموزش محدود نخواهد بود، بلکه در زمینه تربیت نیروی انسانی متخصص و انتقال فناوری نیز گام‌های موثری برداشته خواهد شد.
گلشن خواص نیز در ادامه ضمن اشاره به جایگاه دانشگاه علم و صنعت ایران در کشور، تصریح کرد که این دانشگاه یکی از سه دانشگاه برتر ایران است و در زمینه عقد قراردادهای صنعتی با نهادهای داخلی و خارجی پیشتاز است.
وی سابقه همکاری میان دانشگاه علم و صنعت ایران و دانشگاه پلی‌تکنیک سن‌پترزبورگ را مربوط به دهه ۱۳۹۰ دانست و افزود: در این مرحله، با حمایت پارک علم و فناوری پردیس به عنوان میزبان، همکاری‌های دوجانبه وارد مرحله‌ای جدید و عملیاتی شده است.
دکتر مهدی بساطی‌پناه، نماینده دانشگاه روسی نیز در سخنان خود از راه‌اندازی این شعبه در ایران به عنوان اقدامی بی‌سابقه یاد کرد و گفت: این نخستین بار است که دانشگاه خارجی اقدام به تأسیس مرکزی در ایران می‌نماید و ما امیدواریم این مرکز علاوه بر فعالیت‌های آموزشی، نقشی مؤثر در انتقال فناوری‌های نوین ایفا کند. وی همچنین با اشاره به جایگاه بین‌المللی این دانشگاه اظهار داشت: دانشگاه پلی‌تکنیک سن‌پترزبورگ در میان سه دانشگاه برتر روسیه و ۲۰۰ دانشگاه برتر جهان قرار دارد و در حوزه فناوری‌های صنعتی، از پیشروترین نهادهای آموزش عالی محسوب می‌شود.
این همکاری می‌تواند گامی راهبردی در راستای ارتقاء سطح آموزش، پژوهش و فناوری در کشور باشد و افق تازه‌ای برای تعاملات علمی ایران با مراکز معتبر جهانی بگشاید.
