به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسم سیاست‌ورزی شهید رئیسی با عنوان «کرامت و سیاست»، با حضور سینا کلهر (عضو هیئت‌علمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی و معاون سابق وزارت ورزش) در پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی برگزار شد.
کلهر با بیان اینکه میان نظرورزی و صحنه سیاست فاصله است، اظهار کرد: علوم انسانی با حکمرانی در ایران، فاصله قابل توجهی دارد، این مدعا متکی بر تجربه حضور اندک ما در دولت سیزدهم است، بنده و برخی از دوستان از پایگاه پژوهشی مانند مرکز پژوهش‌های مجلس وارد دولت شدیم. در ایران، پایگاه پژوهشی و ساختار سیاسی مسیر خودشان را بدون نیاز به یکدیگر طی می‌کنند و هر دو نیز به جایی نمی‌رسند، به تعبیری دچار عملگرایی کور و تکرار تجارب اشتباه با نتایج مشخص هستیم.
مهم‌ترین منطق حاکم بر دولت‌ها، اقدمات کوتاه مدت است
عضو هیأت علمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ادامه داد: مدیران اجرایی در صحنه عمل نیاز به طرح و سازوکار دارند اما فضای پژوهشی نیز از واقعیت میدانی دور است.
مهم‌ترین منطق حاکم بر دولت‌ها، اقدامات اقتضائی و کوتاه مدت است، به دلیل اینکه چارچوب نظری برای اقدامات سیاسی وجود ندارد، به تعبیری «از این ستون به آن ستون فرجی است».
طبقات محروم اولویت دولت بود
کلهر با بیان اینکه توجه به محرومین رکن دولت بود، افزود: عدالت‌گرایی و توجه به طبقات فرودست از اولویت‌های دولت سیزدهم بود. بر اساس آخرین گزارش ضرایب جینی بانک مرکزی و مرکز آمار در دولت سیزدهم، محروم‌ترین دهک بیشترین بهره‌مندی را داشته است.
این پژوهشگر در ادامه گفت: برای اولین بار با اجرای قانون ضریب نمرات پایانی در کنکور، قبولی دهک‌های یک، دو و سه در دانشگاه‌های برتر حدود ۳۵ درصد افزایش پیدا کرد.
پایگاه دولت، طبقه متوسط مذهبی بود
وی تأکید کرد: در عرصه‌های مختلف دولت سیزدهم بر جوان‌گرایی و توان داخل تکیه شد. به نظر من پایگاه دولت سیزدهم، طبقه مذهبی متوسط و پایین است، البته برخی چالش‌ها نیز به دلیل همین مسئله بود. دولت سیزدهم با اشرافیت مذهبی و سیاسی نیز مرزبندی کرد.
استاد دانشگاه با اشاره به تسهیل مجوز کسب‌وکارها، گفت: دولت با تسهیل امور توانست حداقل مشارکت مردمی را افزایش بدهد.
طرح کلان دولت سیزدهم چه بود؟
استاد دانشگاه با طرح سوال پیرامون دولت سیزدهم، گفت: آیا می‌توان اقدامات متنوع دولت سیزدهم مانند مشارکت مردم، عدالت‌گرایی، توان داخلی و … را می‌توان در ذیل یک مفهوم واحد صورت‌بندی کرد؟ یک طرح کلان وجود دارد یا صرفاً اقدامات پراکنده است؟
وی ادامه داد: پاسخی که با مشارکت دوستان آماده شد، توسعه بومی ایران است. تاریخ مفهوم توسعه بومی، سابقه طولانی دارد، اقدامات عباس میرزا، قائم مقام، امیرکبیر و قسمتی از دوره مشروطه به نظر ذیل پروژه توسعه بومی است.
ضرورت بازتعریف توسعه بومی
کلهر در انتها گفت: توسعه بومی بر محورهای ذیل باید بازطراحی شود:
تغییر از تکیه بر توان داخلی به توانمندسازی داخلی
تغییر از ملی‌گرایی به سمت منطقه‌گرایی
تغییر از منطق اقتصاد تولید محور به منطق اقتصاد توسعه‌محور
