به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، طی روز‌های اخیر اخباری درخصوص ارائه درخواست‌های مکرر آمریکا و اتحادیه اروپا جهت بازچینش مذاکرات هسته‌ای با ایران در رسانه‌های غربی و حتی در مواضع رسمی مقامات کاخ سفید و وزارت خارجه کشورهای غربی شنیده می‌شود. بدون شک با توجه به تهاجم وقیحانه و تجاوزکارانه آمریکا و رژیم صهیونیستی به خاک مقدس و پاک کشورمان باید نسبت به این ادعا‌ها و اخبار مواضع قاطعانه‌ای اتخاذ کرد.
اما نکته‌ای که در این میان جلب توجه می‌کند انتخاب “اسلو” از سوی غرب به‌عنوان مکان احتمالی مذاکرات است. اگر قرار باشد واشنگتن پس از تن دادن به بایسته‌ها و حداقل‌های لازم پای میز مذاکرات هسته‌ای غیرمستقیم حاضر شود قطعاً کشور نروژ اساسا مکان مناسبی برای این میزبانی محسوب نمی‌شود!
“اسلو” در تاریخ روابط بین الملل نماد شهری است که در آن شاهد انعقاد یکی از ننگین‌ترین و شکست‌خورده‌ترین معادلات در قبال مناقشه فلسطین و رژیم منحوس صهیونیستی بوده‌ایم. در سال ۱۹۹۳ یاسر عرفات توافقنانه‌ای را با اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی به امضا رساند که هدف ادعایی آن تعیین یک چارچوب مشخص به‌منظور حل و فصل کامل منازعه صهیونیست‌ها و فلسطینیان بود.
حتی در سال ۱۹۹۵ میلادی پیمان دیگری با نام «موافقتنامه موقت در مورد کرانه باختری و نواز غزه» معروف به پیمان اسلو ۲ به امضای ساف (سازمان آزادی‌بخش فلسطین) و رژیم اشغالگر قدس رسید. در حالی که مقامات ارشد ساف همچنان به اسناد توافق و زرق و برق ظاهری آن خیره شده بودند صهیونیست‌ها با تشدید تجاوز‌های مکرر خود به اراضی اشغالی و تحمیل تعهدات یکجانبه به فلسطینیان رسماً این پیمان را با پشتیبانی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های آمریکا نقض کردند.
نکته دوم معطوف به مواضع مقامات نروژی در تقابل مطلق با نظام و ملت ایران است. مسعود قره‌خانی رئیس ایرانی‌الاصل پارلمان نروژ همان سیاستمدار وقیح و وطن‌فروشی است که در جریان اغتشاشات سال ۱۴۰۱ در کشورمان بار‌ها بر لزوم براندازی سخت نظام جمهوری اسلامی تاکید کرد و مصاحبه‌های مکرر وی با رسانه‌های صهیونیستی و آمریکایی فارسی‌زبان تبدیل به دلگرمی معاندین و براندازان شده بود.
نکته قابل تأمل اینکه قره‌خانی پس از شکست پروژه اغتشاشات آبان ۱۴۰۱ و فروکش کردن آن نیز به همان رویکرد پلید قبلی خود ادامه داد. او حدود سه‌ماه قبل میزبان رضا پهلوی (ربع پهلوی) فرزند شاه فراری و مخلوع بود و در آن دیدار بر لزوم گذار از نظام جمهوری اسلامی و بازگشت سلطنت‌طلبان منفور به قدرت در ایران حمایت کرد. در شرایطی که مقام رسمی حکومت نروژ (رئیس پارلمان این کشور) رسماً و رأسا خواستار براندازی نظام جمهوری اسلامی بوده و از ابراز این موضع‌گیری ضدایرانی نیز ابایی ندارد، پذیرش میزبانی اسلو در مذاکرات به لحاظ عقلانی و راهبردی توجیهی ندارد.
دستگاه سیاست خارجی ما نه‌تنها درخصوص اصل مذاکرات و اهداف دشمن از آن، بلکه درخصوص شکل و محل مذاکرات احتمالی نیز باید منافع ملی و عزتمندی ایرانیان را در نظر بگیرد.
