به گزارش بازار، حنیف غفاری، دکترای روابط بین الملل نوشت: درست زمانی که ترامپ پس ازحضور مجدد در راس معادلات سیاسی و اجرایی آمریکا جنگ تعرفه ها را در تقابل با اتحادیه اروپا کلید زد، مقامات ارشد قاره سبز از جمله اوروزلا فن درلاین رئیس کمیسیون اروپا مدعی شدند امکان توافق بر اساس “تعرفه صفردرصدی متقابل” بر کالاهای صادراتی و وارداتی آمریکا-اروپا وجود دارد. اروپاییان معتقد بودند می توان با امتیازدهی به ترامپ در پرونده های موازی و مهمی مانند جنگ اوکراین یا افزایش هزینه های جمعی اعضای ناتو (بر اساس ۵ درصد تولید ناخالص داخلی کشورهای اروپایی عضو پیمان آتلانتیک شمالی) مقدمات دستیابی به این توافق متوازن را فراهم کرد اما توافقی که اخیرا فن درلاین از آن رونمایی کرد چیزی جز یک فاجعه برای اروپا نیست!
در این توافق مقامات اروپایی پذیرفته اند که بر روی طیف گسترده ای از کالاهای صادراتی آنها به آمریکا تعرفه ۱۵ درصدی وضع شود و در مقابل خبری از وضع تعرفه های گمرکی متقابل بر کالاهای وارداتی آمریکا به حوزه یورو و اتحادیه اروپا نیست! مقامات ارشد اروپایی در توجیه این توافق بد که مورد انتقاد اکثر دولت های این قاره قرار گرفته است می گویند وضع تعرفه های ۱۵ درصدی علیه کالاهای اروپایی در آمریکا نسبت به تهدیدات ترامپ مبنی بر وضع تعرفه های ۲۰ درصدی یا ۳۰ درصدی بر این کالاها بهتر است! به عبارت بهتر فن در لاین و همراهانش این توافق را مصداق پذیرش یک واقعیت بد در برابر یک رخداد بدتر تلقی می کنند.
صورت مسئله گویاست: توافق گمرکی واشنگتن -بروکسل، طبق الگوی قراردادهای پیشین ترامپ شکل گرفت. او نوعی امنیت اقتصادی و راهبردی تضمین نشده و کوتاه‌مدت را با هزینه‌ای گزاف به متحدان و مهره های اروپایی خود فروخته است. در مقابل اروپا تن به توافقی داده که برای سالیان دراز علیه کالاهای صادراتی آن به ایالات متحده لازم الاجرا بوده و تنها زمانی این توافق قابلیت تغییر یا ابطال دارد که واشنگتن به صورت خودخواسته چنین روندی را آغاز کند. اما بعید است دولت کنونی یا دولت های بعدی آمریکایی( حتی دولت های دموکرات) به سادگی از دامی که اروپاییان را در آن گرفتار کرده اند دل کنده و رویکردی اخلاقی را جایگزین منفعت تجاری خود کنند.
اروپاییان در آغاز وضع تعرفه های گمرکی آمریکا علیه کالاهای خود، تهدیداتی را علیه واشنگتن مطرح کردند و حتی از احتمال وضع تعرفه های متقابل و تجدید نظر دربرخی مراودات کلان تجاری با واشنگتن سخن به میان آوردند اما حتی به سوی عملیاتی سازی حدقلی این تهدیدات خود نیز گام برنداشتند. یکی از اصلی ترین دلایل افزایش انگیزه های ترامپ مبنی بر استمرار فشارهای اقتصادی و تعرفه ای علیه اروپای واحد، همین رویکرد منفعلانه و سردرگمی قاره سبز در مواجهه با اقدامات وی بوده است. اروپاییان تلاش می کنند از واژه توافق تعرفه ای با آمریکا در توصیف شکست اقتصادی اخیر خود استفاده کنند . با این حال تسلیم شدن در جنگ تعرفه ها و رسمیت بخشی به مطالبات زیاده خواهانه ترامپ از اروپاییان قطعا مصداق یک توافق نیست! آنچه اخیرا در اتحادیه اروپا رخ داده نماد عینی تسلیم شدن این مجموعه در جنگ اقتصادی است. این شکست مطلق را نمی توان با هیچ توجیه و توصیفی انکار کرد!
