بازار؛ گروه کشاورزی: با افزایش سالانه نیازهای غذایی، کشاورزی نیز باید از این روند پیروی کند. اگر تغییرات اقلیمی را در نظر بگیریم، ممکن است تولیدکنندگان و پرورش‌دهندگان مواد غذایی حتی نیاز به تطبیق تولیدات خود داشته باشند. تقاضای فزاینده، کشاورزان را به یافتن راه‌های جدید و مؤثرتری برای کشت محصولات و رساندن غذا به سفره‌هایمان سوق می‌دهد و یکی از بهترین راه‌ها تاکنون کشاورزی دقیق است که توسط فناوری‌های دیجیتال پشتیبانی می‌شود. یکی از این فناوری‌ها، نظارت ماهواره‌ای است.
کدام روندها برای کشاورزان و کسب و کارهای کشاورزی در سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ برجسته‌ترین هستند؟
شکاف قابل توجهی بین روند افزایش جمعیت و افزایش متعاقب آن در زمین‌های زراعی وجود دارد و باید به افزایش متناسب تعداد زمین‌های زراعی فکر کنیم، که در درازمدت پایدار نیست، یا مسیر دیگری را انتخاب کنیم وفناوری های کشاورزی راه‌هایی را برای کمک به حداکثر استفاده از زمین‌های موجود ارائه می‌دهد. به همین دلیل است که در چند سال آینده شاهد رشد بازار جهانی کشاورزی دیجیتال خواهیم بود. پیش‌بینی می‌شود که روند رشد سالانه ۹.۱۷ درصد باشد.
از سوی دیگر علاقه روزافزون به کشاورزی پایدار یکی دیگر از روندهای برجسته است. نسل های جدید کشاورزان به شیوه‌های پایداری نیاز دارند که روش‌های طبیعی مراقبت از خاک و محصولات را در اولویت قرار دهند. نیاز به شیوه‌های کشاورزی پایدار، روند رشد همزمان در سیستم‌های اتوماسیون و کنترل را با نرخ رشد سالانه ۱۰.۵۵ درصد هدایت می‌کند.
نکته قابل تامل اینکه به گفته کارشناسان طی سالهای پیش رو نظارت ماهواره‌ای و داده‌های هوایی به طور فزاینده‌ای در کشاورزی پایدار رواج پیدا می‌کنند. آنها به نظارت بر محصول، نقشه‌برداری از مزارع و پیش‌بینی عملکرد و موارد دیگر کمک می‌کنند. با این حال، به دلیل فناوری‌های پرهزینه‌ای که در بازار غالب هستند، کشاورزان ممکن است برای پذیرش فناوری کشاورزی نوآورانه صبر کنند. این فرصتی برای مشاغل کوچک‌تر کشاورزی ایجاد می‌کند تا راه‌حل‌های دیجیتالی قابل دسترسی را ارائه دهند که با روند شیوه‌های کشاورزی فشرده‌تر و مؤثرتر هماهنگ باشد.
یکی دیگر از روندهای قابل توجه صنعت کشاورزی، پیشرفت فناوری ماهواره‌های تجاری و در دسترس بودن آن برای کاربران عادی است. بیست سال پیش، هیچ‌کس حتی فکر نمی‌کرد که بتوان از ماهواره‌ها برای نظارت بر کشاورزی استفاده کرد. در حال حاضر، ما به ماهواره‌های تجاری، فناوری سنجش از دور و سیستم‌های اینترنت اشیا دسترسی داریم که تنها حدود یک دهه پیش امکان‌پذیر شد. این سخت‌افزار جدید، روند مداوم پیشرفت در کشاورزی را پیش می‌برد. ما حسگرهای جدیدی در مزارع داریم که همه چیز را از میزان آب گرفته تا دما رصد می‌کنند.
علاوه بر این طبق گزارشات جهانی، یکی دیگر از روندهای برجسته در صنعت کشاورزی، رشد شیوه‌های مرتبط با محیط زیست، اجتماع و حاکمیت (ESG) است. برای این منظور، مقررات و برنامه‌های مناسب مورد نیاز است. تقاضای پایدار و شفاف برای کشاورزی باعث افزایش بودجه دولتی و سیاست‌های نظارتی حمایتی، به ویژه در اروپا، می‌شود. با این حال، منطقه آسیا و اقیانوسیه، به ویژه چین و هند، با نرخ رشد سالانه ۱۳.۶ درصد، در حال پذیرش فناوری کشاورزی هوشمند هستند که به گسترش بازار جهانی کمک می‌کند.
آیا جغرافیا در تعیین روندهای کشاورزی تا ۲۰۳۰ نقش دارد؟
جغرافیا قطعاً در تعیین روندها نقش دارد، زیرا کشورهایی که چشم‌اندازهای بیشتری برای توسعه نوآوری‌ها دارند، روندهای بازار کشاورزی را تعیین می‌کنند؛ به نحوی که ایالات متحده و بریتانیا در حال حاضر بیشترین سهم بازار را دارند، با این وجود سهم بازار اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰ با نرخ رشد مرکب سالانه ۱۰.۶ درصد به ۲۳.۴ درصد افزایش خواهد یافت.
همچنین ممکن است یک تغییر بازار کشاورزی مرتبط با تغییرات اقلیمی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، برخی از زمین‌های غیرقابل کشت ممکن است قابل کشت شوند و برعکس. پیش‌بینی این تغییرات دشوار است، بنابراین کشورها و مناطقی که می‌توانند سریع‌تر سازگار شوند، احتمالاً سهم بیشتری از بازار را به دست خواهند آورد.
کشورهای در حال توسعه پتانسیل بیشتری برای بهره‌برداری از روندهای مخرب کشاورزی دارند. کشاورزان این کشورها باید خودشان روی مشکلات و توسعه خود کار کنند و به هیچ کمک خارجی متکی نباشند. با توجه به منابع محدود، توسعه فناوری آنها سریع‌تر و مخرب‌تر از بازار است. در نتیجه، انتظار می‌رود سهم بازار آنها سریع‌تر از همیشه رشد کند. به عنوان مثال، انتظار می‌رود منطقه آسیا و اقیانوسیه، که تحت تأثیر توسعه چین و هند قرار دارد، با نرخ رشد مرکب سالانه ۱۳.۶ درصد رشد کند، در حالی که آمریکای لاتین رشد ۱۰.۲ درصدی را تجربه خواهد کرد و خاورمیانه و آفریقا از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۳۰ به نرخ رشد مرکب سالانه ۱۷.۶ درصد دست خواهند یافت.
گفتنی است چین یک بازیگر بزرگ بازار است که فناوری‌های فضایی خود را همراه با فناوری ماهواره‌ای و کشاورزی توسعه می‌دهد. این کشور می‌خواهد بر فضا تسلط یابد و تا سال ۲۰۵۰ به نیرویی تبدیل شود که سایر کشورهای فعال در حوزه فضا باید آن را در نظر بگیرند. این کشور امروزه بیش از ۶۰۰ ماهواره فعال در مدار زمین دارد.
آیا موانعی برای توسعه بیشتر کشاورزی دیجیتال وجود دارد؟
متأسفانه، کشاورزان همیشه نوآوری‌ها را به سرعت نمی‌پذیرند. بسیاری از آنها متخصصان چند نسلی هستند که شیوه‌های کشاورزی مرسوم خود را حفظ می‌کنند. با این حال، با مواجهه با چالش‌های اقلیمی، مانند افزایش دما، خاک‌های فرسوده و کاهش بازده، به دنبال راه‌های جدیدی برای ادامه حمایت از جهان با محصولات خود هستند.
با این وجود نکته قابل تامل اینکه در طول سال‌ها، فناوری‌های جدید به کشاورزان این امکان را داده‌اند که رویکردهای خود را با کشاورزی تطبیق دهند تا بازده را افزایش دهند. بنابراین، آنها ممکن است پذیرای راه‌حل‌های جدید فناوری کشاورزی باشند و آنها را بسیار مفید بیابند. به همین منظور شاهد هستیم که یکی از روندهای فعلی در کشاورزی که اخیراً متوجه آن شده‌ایم، ایده ترکیب فناوری جدید با شیوه‌های مرسوم است. بین استفاده از سخت‌افزار سنتی در شیوه‌های مرسوم کشاورزی و پیشبرد آنها با ابزارهای نوآورانه، مرز باریکی وجود دارد. گاهی اوقات، یک مرحله واحد وجود دارد، مانند سیستم‌های آبیاری که از فناوری GPS برای آبیاری دقیق‌تر استفاده می‌کنند. با این اوصاف، ابزارهایی وجود دارند که امکان تشخیص هدررفت آب را با استفاده از ماهواره‌های راداری باند L فراهم می‌کنند. شرکت‌هایی مانند ASTERRA به طور فعال از ماهواره ALOS-۲ SAR برای تشخیص و نظارت بر نشتی‌های آبیاری استفاده می‌کنند. بنابراین، گذار از سنت به نوآوری و در هم تنیدن آنها در این فرآیند بسیار آسان‌تر است.
