سعید بادینی نویسنده و کارگردان نمایش «ژن‌کلاسیکو» که از شهر زاهدان در هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان حضور پیدا کرده است، درباره موضوع و ایده شکل‌گیری این اثر به خبرنگار مهر گفت: نمایش «ژن‌کلاسیکو» درباره چند ژن است که دوست دارند به دنیا بیایند و از یکدیگر می‌پرسند که اگر جنین مادر را شکل دهند و وارد دنیا شوند چه کاره خواهند بود. در این رقابت بین ژن‌ها در نهایت یک ژن که دوست دارد دانشمند هسته‌ای شود و از انرژی هسته‌ای در جهت صلح استفاده کند برنده می‌شود و جنین مادر را شکل می‌دهد ولی در جنگ ۱۲ روزه پدر و مادر شهید می‌شوند و این ژن هم از بین می‌رود. «ژن‌کلاسیکو» به نوعی ادای دین به مادرانی است که در جنگ ۱۲ روزه شهید شدند.
وی ادامه داد: «ژن‌کلاسیکو» در کل یک اثر اجتماعی است و به موضوعات اجتماعی در بخش‌های مختلف از جمله عملکرد وزرا، مهندسان و داروسازان می‌پردازد.
بادینی با اشاره به اینکه چهارمین دوره حضور در جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان را تجربه می‌کند، یادآور شد: دوره هجدهم جشنواره تقریبا مانند گذشته برگزار شده است. ما به خاطر مردم خوب مریوان و مهمان‌نوازی کردهای عزیز از دورترین استان در شرق به دورترین استان در غرب می آییم. ما بلوچستانی ها با کردها عهد اخوت داریم و همیشه دوست دارم به جشنواره مریوان بیایم.
این کارگردان تئاتر خیابانی درباره نهادینه‌شدن فرهنگ تماشای تئاتر در شهر مریوان به واسطه جشنواره تئاتر خیابانی، یادآور شد: در شهرهای مرزی که زیرساخت‌های آنچنانی ندارند و دارای ساختارهای فرهنگی نیستند ارتباط کمی با فعالیت‌های فرهنگی و هنری برقرار می‌شود به عنوان مثال اگر من در شهر زابل تئاتر خیابانی اجرا کنم مردم کمتر با آن ارتباط برقرار می‌کنند اما در مریوان مردم دور تا دور صحنه تئاتر خیابانی می‌ایستند و اجراها را تماشا می‌کنند. این روند نشان می‌دهد که فرهنگ دیدن تئاتر خیابانی در مردم مریوان نهادینه شده است. ای کاش همه شهرها فرهنگسازی تماشای تئاتر را در بین مردم خود ایجاد کنند.
این هنرمند تئاتر که ساکن شهر زاهدان است درباره چرایی نهادینه نشدن تماشای تئاتر و تئاتر خیابانی در بین مردم استان سیستان و بلوچستان، تأکید کرد: در استان ما گروه‌های تئاتری خیابانی متعددی داریم که در شهرهای مختلف از جمله ایرانشهر، سراوان، چابهار، زابل و مخصوصا زاهدان فعالیت می‌کنند اما متأسفانه به دلیل نبود حمایت درست فرهنگسازی مدنظر شکل نمی‌گیرد. حدود ۷ سال است از تئاتر صحنه ای وارد تئاتر خیابانی شده‌ام و هر سال با گروه خود در چند جشنواره از جمله مریوان و فجر شرکت می‌کنیم. وقتی از یک استان گروهی به این جشنواره های بین‌المللی ورود پیدا می‌کند باید جدای از اداره‌کل فرهنگ و ارشاد استان از سوی استانداری، شهرداری و فرمانداری نیز مورد حمایت قرار گیرند. هر وقت که به سراغ این نهادها می‌رویم و بحث حمایت مطرح می‌شود، می‌گویند ترجیح‌شان این است که به عنوان مثال بودجه را برای درست کردن آسفالت شهر صرف کنند. متأسفانه استانداری این درک را ندارد که هنر چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد.
بادینی ادامه داد: ما در حال تدارک برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی «مرز ایرانشهر» بودیم اما به دلیل اینکه هیچ نهاد دیگری در کنار اداره‌کل ارشاد استان برای برگزاری این جشنواره نایستاد، جشنواره به سرانجام نرسید. در حالی که از سراسر کشور هنرمندان آثار خود را برای حضور در جشنواره ارسال کرده بودند.
وی تصریح کرد: در استان سیستان و بلوچستان به جز مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان، مدیران دیگر نهادها پای کار نمی‌آیند و از فعالیت‌های فرهنگی و هنری حمایت نمی‌کنند در حالی که در مریوان همه نهادها در کنار اداره‌کل فرهنگ و ارشاد استان هستند. همه گروه‌های تئاتر در استان سیستان و بلوچستان آماده هستند تا فعالیت مستمری در طول سال داشته باشند تا فرهنگسازی لازم برای تماشای تئاتر در بین مردم استان شکل بگیرد و نهادینه شود اما بدون حمایت نهادهای مختلف شرایط لازم برای این روند فراهم نمی‌شود.
کارگردان «ژن‌کلاسیکو» که دارای ۱۰ بازیگر است، درباره حمایت‌های انجام شده از حضور این نمایش در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، یادآور شد: اتفاق خوبی که افتاده این است که مدیرکل ارشاد استان سیستان و بلوچستان همیشه حامی گروه‌های نمایشی است. وگرنه وقتی برای سفر ۱۰ نفر حداقل ۶۰ میلیون تومان هزینه رفت و آمد می‌شود و هزینه‌های دیگر هم وجود دارد، گروه بدون حمایت نمی‌تواند در جشنواره حضور پیدا کند. باشگاه تئاتر سوره نیز به عنوان تهیه‌کننده «ژن‌کلاسیکو» حضور دارد و تمام قد در کنار گروه ایستاده است.
بادینی در پایان درباره برنامه‌ریزی برای اجرای عمومی «ژن‌کلاسیکو» در شهر زاهدان، تأکید کرد: اگر ادارات و نهادهای مختلف پای کار بیایند ما اجرای عمومی خواهیم داشت. به غیر از من ۹ نفر دیگر هم در این نمایش حضور دارند که نیازمند تأمین هزینه‌های معاش زندگی خود هستند و باید بابت وقت و انرژی که صرف می‌کنند، دستمزد دریافت کنند زیرا مشغول کارهای آزاد هستند و اگر کار خود را رها کنند با مشکلات اقتصادی مواجه می‌شوند.
