آرزو کریمی زند کارگردانی نمایش «جهان با من است» که در هجدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان به رقابت می‌پردازد در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با موضوع این نمایش توضیح داد: «جهان با من است» نمایشی است در راستای حفظ منابع و روشن کردن این مسئله که در آینده چه اتفاقی برای منابع ما خواهد افتاد. در نمایش، یک قلم به‌عنوان شیئی که از آینده سفر کرده است مانند شخصیت شازده کوچولو به نقاط مختلف جهان در زمان‌های گوناگون می‌رود. نمایش سه اپیزود دارد. اپیزود اول از انسان‌های اولیه آغاز می‌شود جایی که در گفتگوی قلم با آنها این نکته مطرح می‌شود که اگر تولید مثل و افزایش جمعیت را همچون یک آئین در نظر بگیرند، می‌توانند آن را به نسل‌های بعد منتقل کنند و اجازه ندهند این افزایش جمعیت متوقف شود.
از صلح جهانی تا آینده زمین
وی ادامه داد: اپیزود دوم نمایش درباره صلح جهانی است؛ یکی از نکات مهمی که در اهداف جشنواره هم ذکر شده بود. در این بخش نیز قلم سفر می‌کند و می‌گوید که شما نباید منابع را از بین ببرید چون با جنگ‌هایی که در زمان گذشته بر سر مسائل کوچک شکل گرفته‌اند، منابع زیادی از بین رفته است. نمایش تأکید دارد که اگر انسان‌ها پشت هم باشند، با هم صلح کنند و منابعشان را حفظ کنند، آن منابع برای آیندگان نیز باقی خواهد ماند. اپیزود سوم درباره آینده زمین است. همه چیز از بین رفته است و ربات‌ها جای انسان‌ها را گرفته‌اند. انسان‌ها تنها و تنهاتر شدند و کم‌کم خودشان باعث نابودی خود شدند. آنجا یک ربات مشغول قطع آخرین درخت جهان است. در میانه نمایش مجموعه‌ای از تصاویر پخش کردم که از وضعیت کنونی زمین حکایت داشت؛ از زاینده‌رود گرفته تا بختگان فارس و جاهای دیگر و در آنجا توضیح دادم که اگر نتوانیم جلوی این روند را بگیریم، به‌تدریج هیچ نخواهیم داشت.
کریمی زند با اشاره به ویژگی‌های نمایش خیابانی گفت: من تجربه کار در نمایش خیابانی را داشتم. به نظر من مردم عادی، کسانی که شاید قصد رفتن به سالن تئاتر را نداشته باشند، مخاطبان مهمی برای این گونه هستند. تئاتر هدفی دارد؛ هدفش این است که چیزی را به نمایش بگذارد و حتی اگر بار علمی یا هنری کوچکی داشته باشد، باید تلنگری به انسان بزند. تئاتر خیابانی این فرصت را فراهم می‌کند چراکه عابری که از کنار آن می‌گذرد شاید لحظه‌ای بایستد و نگاه کند. ما در تئاتر خیابانی با همه اقشار سر و کار داریم و چقدر زیباست اگر نمایشی، هرچند سرگرم‌کننده و شاد، حاوی پیامی باشد که متضمن یک تلنگر کوچک برای ما انسان‌ها است، به نظر من این وظیفه همه هنرمندان تئاتر است. اگر حتی فقط یک نفر به فکر فرو برود، من احساس می‌کنم که رسالتم را انجام داده‌ام.
تئاتری که می‌توان با یک چمدان کوچک آن را در هرجایی اجرا کرد
کارگردان نمایش «جهان با من است» درباره ویژگی‌های اجرایی این نمایش عنوان کرد: تصمیم گرفتم تا نمایش را به‌صورت فانتزی و کمدی آغاز کنم. در بخش مربوط به انسان‌های اولیه از برگ و گونی استفاده کردم. حتی یک لباس درختی طراحی کردیم تا همه چیز ملموس‌تر شود. در اپیزود دوم با ۲ عنصر ساده سعی کردم موضوع را در قالب کمدی و از دید ۲ کشور مختلف پیش ببرم. در اپیزود سوم هم همان لباس را می‌پوشیدم و نقش درختی را بازی می‌کردم که از خاندانش سخن می‌گوید. به نظر من تئاتر خیابانی تئاتری است که شما بتوانید با یک چمدان کوچک، در هر نقطه‌ای از جهان اجرا داشته باشید؛ بی‌نیاز از نور، موسیقی آن‌چنانی، دکور یا گریم. تئاتری که بتواند با وسایل ساده و قابل حمل اجرا شود و در هر لحظه و هر مکان پیامی برای گفتن داشته باشد.
بازیگر کنسرت نمایش «ایرج، زهره، منوچهر» در پایان با اشاره به این دوره از جشنواره تئاتر خیابانی مریوان اظهار کرد: بسیار خوشحالم از اینکه با وجود تمام سختی‌ها، چه از نظر بودجه و چه از نظر اسکان و مراقبت از شرکت‌کنندگان، برگزارکنندگان جشنواره همچنان با جدیت در تلاش برای برگزاری با کیفیت آن هستند. این کار واقعاً دشوار است اما هر سال بیشتر پافشاری می‌کنند تا جشنواره‌ای بهتر از سال قبل برگزار شود. همه آثار را ندیدم اما احساسم این بود که تلاش دست‌اندرکاران برگزاری ۲ چندان شده بود و همه می‌کوشیدند تا جشنواره کیفیت بهتری پیدا کند. با این حال، از نظر کیفیت آثار فکر می‌کنم امسال نسبت به سال‌های قبل افت داشتیم. در دوره‌های گذشته آثار خارجی بسیار خوبی داشتیم. آن گروه‌ها می‌آمدند و آئین و فرهنگ خود را معرفی می‌کردند و ما نیز چیزهایی از آنها می‌آموختیم اما از نظر برگزاری به گمان من جلوتر از سال‌های گذشته بودند و با وجود همه سختی‌ها تلاش می‌کنند تا این جشنواره برگزار شود. امیدوارم این روند همچنان ادامه داشته باشد.
