به گزارش خبرنگار مهر، رویداد پادکست فارسی به همت باشگاه پادکسترهای رادیو جوان در فرهنگسرای ارسباران برگزار و در این برنامه درباره ویژگی های پادکست های حرفه ای صحبت شد.
در این رویداد که با حضور سعید اسدی مدیر رادیو جوان، اسماعیل باستانی به عنوان مجری رویداد و چهره هایی مثل سیاوش صفاریان پور، حسین نصیری و … به عنوان تولید کنندگان پادکست همراه بود درباره مولفه های مختلف تولید پادکست صحبت شد.
در ابتدا باستانی مجری رویداد با بیان اینکه تولید پادکست قواعدی دارد که رعایت کردن آنها می تواند باعث اتفاقات خوب بعدی شود، گفت: نحوه روایت و قصه‌گویی در پادکست اهمیت اساسی دارد و از شما رفقا می خواهم که این موضوع را نادیده نگیرید. هر نوع محتوایی که تولید می‌شود، بسته به رویکرد روایی آن، می‌تواند طیف مخاطبان گسترده‌تری را پوشش دهد.
وی سپس از سیاوش صفاریان پور دعوت کرد تا درباره موضوع و میزبان در پادکست صحبت کند.
صفاریان پور در این نشست گفت: من متناسب پادکستی که می‌خواهم بسازم، شخصیت ها یا میزبان را خلق می‌کنم و الزام اصلی‌اش این است که من اول از همه خودم را بشناسم که چقدر انعطاف دارم و چقدر می توانم به شخصیتی دیگر تبدیل شوم. خیلی وقت‌ها اشتباه این است که من توانایی لازم برای یک سبک پادکست را ندارم اما می‌خواهم آن را بسازم و به دنبال یک فضای ایده‌آل هستم.
وی درباره موضوع و حرف های جذاب در پادکست بیان کرد: از ساده‌ترین موضوع ممکن می‌توان یک‌باره یک سوژه درست کرد که راجع به آن حرف بزنیم اما مخاطبان باید دوست داشته باشند که بشنوند. فرض کنید که درباره لباس‌هایی که حاضران در اسکار پوشیده‌اند صحبت کنیم من خودم غیر از پوشش از دلایل آن پوشش، اینکه به چهره حاضران می آید یا خیر و اینکه قبلاً چه پوششی داشته اند یا موارد حاشیه ای دیگر صحبت می‌کنم تا در بحث اسکار یک محتوای جدید خلق کنم. بنابراین من باید شخصیت خودم را بشناسم، ببینم که چه بلدم و بعد بروم آن کار را انجام بدهم.
این میزبان و تهیه کننده پادکست اضافه کرد: آن موضوعی را که نزدیک‌تر و سریع‌تر است، سراغش بروید. اگر ایده‌ای دارید، نترسید؛ تولید و منتشر کنید. بدترین اتفاق این است که یک پادکست تا سه اپیزود جلو می‌رود و بعد چون هیچ‌کسی نمی‌شنود، تمامش می‌کند.
صفاریان پور درباره پادکست های گفتگومحور نیز عنوان کرد: میزبانی که بتواند گفتگو کند خیلی اهمیت دارد. میزبان باید بتواند شم ژورنالیستی داشته باشد یعنی هم مخاطب را بشناسد هم بداند چه سوال یا محتوایی برایش مهمتر است و درباره موضوع مورد نظرش تحقیق کند.
وی اضافه کرد: میزبان باید همیشه سوالات ثانویه داشته باشد یعنی در نظر بگیرد که اگر با سوالی مهمان جواب مورد نظر را نداد و به بله و خیر منتهی شد سوال دیگری در باب همان موضوع داشته باشد که گفتگو به بن بست نخورد.
صفاریان پور در ادامه اظهار کرد: خیلی از گوینده های رادیو ممکن است به سمت پادکست بیایند اما لزوماً همه موفق نمی شوند چون پادکست صرفاً با صدای خوب مرتبط نیست. یا نباید مثل اجرای رادیو و تلویزیون بگویید «سلام من در خدمت شما هستم به برنامه خوش آمدید» و بخواهید مثل آن مدیوم ها اجرا کنید. در پادکست باید رها بود و از آن چارچوب فراتر رفت. با این حال احتمال دارد در آینده خیلی از میزبان های پادکست ها به رادیو و تلویزیون بروند و این اجرای راحت و صمیمانه تر را در آن فضاها پیاده کنند.
در ادامه حسین نصیری از تولیدکنندگان پادکست بیان کرد: دنیا به سمت ویدئوکست می رود و پادکست های تصویری فرصت های جدیدی را برای صاحبان آنها خلق کرده است. ضمن اینکه ویدئوکست حس بیشتری را نسبت به پادکست درگیر می کند چون تکنولوژی ها ظرفیت بیشتری را برای خلق تصاویر ایجاد کرده اند.
