روشنک بستانچی کارگردان «سه رنگ اصلی» درباره ایده شکل‌گیری این اثر نمایشی که در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته بود و قرار است مجددا اجرا شود به خبرنگار مهر گفت: این نمایش با حضور ۲۳ کودک دارای شرایط ویژه از جمله سندروم داون، اوتیسم، بیماری پروانه‌ای، معلولیت‌های جسمی و حرکتی و کوتاه‌قامتی، روی صحنه رفت. نمایشنامه به صورت تعاملی نوشته شده است و نویسنده با شناخت علاقه‌مندی‌های بچه‌ها و با بهره‌گیری از روایت‌های شخصی آنها، متنی خلق کرده که در آن ۱۰ بازیگر به صورت مستقل رویاهای خود را بیان می‌کنند. در نهایت، این روایت‌ها در قالب یک داستان پیوسته به هم متصل می‌شوند. همچنین کودکانی با محدودیت‌های کلامی، در قالب نقش‌های کوتاه در نمایش حضور دارند.
وی با اشاره به نقش موسیقی در این اثر افزود: این نمایش به شکل موزیکال اجرا می‌شود و ۲ نوازنده پیانو و سنتور دارد که خود از مبتلایان به اوتیسم و بیماری پروانه‌ای هستند و در اجرای زنده موسیقی گروه راه همراهی می‌کنند.
بستانچی ضمن اشاره به فعالیت حرفه‌ای خود به عنوان روانشناس، عنوان کرد: رویکرد من در این پروژه، هنردرمانی است. از طریق تئاتر و سایکودرام، مفاهیمی چون صبر، عزت نفس و … را به بچه‌ها منتقل کردیم؛ مفاهیمی که گاهی در اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شوند اما روی صحنه قابل فهم‌ترند. تمرین‌های این پروژه نزدیک به یک سال طول کشید و تکرار و استمرار، کلید یادگیری بچه‌ها بود.
وی افزود: عده‌ای معتقدند در این نمایش که ۱۰ شخصیت اصلی دارد، این امکان محقق است که تنها با همین ۱۰ نفر روی صحنه برود و نیازی به حضور شخصیت‌های کوتاه در نمایش نیست اما هدف من حضور کودکانی بود که پیش از این جرأت حضور روی صحنه را نداشتند. این نمایش فرصتی برای تقویت جسارت و اعتماد به نفس آنها است برای مثال بازیگری که در انتهای نمایشی شعری از مولوی را قرائت می‌کند، پس از یک سال تمرین و کار روی خود، به این امکان دست یافته است که جلوی چندین آدم، بتواتند صحبت کند.
بستانچی ضمن قدردانی از همکاری مسعود ترابی و سعید سالمی به عنوان مشاور کارگردان و نویسنده اثر، درباره ویژگی های هنری این نمایش توضیح داد: در بحث هنری این نمایش من از حضور مسعود ترابی و سعید سالمی بهره می‌گرفتم و این مشورت ها سبب می‌شد اثر از لحاظ هنری نیز در سطح قابل توجهی قرار بگیرد. با توجه به شناخت ۱۰ ساله من از این بچه‌ها، قلق کار با آنها را می‌دانم. در نهایت بچه ها به حدی از توانمندی روی صحنه رسیدند که در یکی از شب‌ها برق سالن قطع شد اما بازیگران نمایش را تا پایان ادامه دادند؛ این همان چیزی است که من از آنها انتظار دارم.
بستانچی با اشاره به سابقه همکاری نمایشی در پروژه های پیشین خود با این کودکان، اظهار کرد: ۲ سال پیش، نمایشی با عنوان «شام عروسی» را در پردیس تئاتر شهرزاد اجرا کردیم که نسبت به پروژه فعلی خام‌تر بود. سپس یک نمایشنامه‌خوانی برگزار کردیم که در یک جشنواره موفق به دریافت جایزه ویژه هیئت داوران شد. خانم فرشته صدرعرفایی نیز در آن زمان به من توصیه کردند که این مسیر را ادامه دهم.
بستانچی تأکید کرد: هیچ‌گاه تصور نمی‌کردم دغدغه‌مند حوزه تئاتر شوم. در حالی‌که من مدیر فرهنگی یک مجموعه هنری هستم اما هیچ هنری به اندازه تئاتر در این بچه‌ها اثرگذار نبوده است. هدف ما جلب ترحم مخاطب نیست، بلکه نمایاندن توانمندی‌های واقعی کودکان است.
وی با اشاره به حمایت پردیس تئاتر شهرزاد در تأمین سالن تمرین و اجرا، گفت: امیدوارم حمایت ارگان‌ها و نهادهای دولتی از این بچه‌ها بیشتر شود. ما به دنبال بزرگ‌نمایی کار خود نیستیم اما همراه کردن ۲۳ کودک با ویژگی‌های مختلف روی صحنه، ساده نیست. انتظار می‌رود در پروژه‌هایی از این جنس، بحث مالی و تجاری در اولویت نباشد.
بستانچی تصریح کرد: این کار برای من هیچ دستاورد مالی ندارد و تنها از سر عشق و تعهد انجام شده است. سعی می‌کنم چالش‌ها را به خانواده‌ها منتقل نکنم و به تنهایی آنها را مدیریت کنم تا این مسیر دل‌سوزانه ادامه پیدا کند.
وی در پایان یادآور شد: پس از اجرا در آذر و دی ۱۴۰۳ و استقبال مخاطبان، تصمیم بر این شد که پس از ماه‌های محرم و صفر، از اوایل شهریور ۱۴۰۴ «سه رنگ اصلی» برای بار دوم روی صحنه برود.
«سه رنگ اصلی» به نویسندگی سعید سالمی، تهیه کنندگی صدیقه صحت و کارگردانی روشنک بستانچی از ۲۱ آذر تا ۲۱ دی ۱۴۰۳ روی صحنه پردیس تئاتر شهرزاد رفت و قرار است شهریور ماه مجددا به صحنه برود.
سحر ترازی، محمدمهدی مصیبی، پویان پیک، انسیه میرامینی، یاسمین مهرافزون، یگانه حسینی، یگانه فرجام، حسین بلوری، عبدالله عبدی، شهاب زنگنه، مانلی حسینی، آریان فرشی‌زاده، محسن غفاری، امیرمحمد کیانی، نگار زرگرطالبی، مهرشاد آقامیری، ابوالفضل محمودی‌پور، طاها اکبری، مریم محسنی، مریم فیض‌الهی، درسا عابدی و سعید سالمی گروه بازیگران این نمایش را در دور اول اجرا تشکیل دادند.
