به گزارش خبرنگار مهر، حوزه‌های علمیه بر اساس گسترش مکتب انسان ساز اهل بیت (ع) بوجود آمده است و فرهنگ امام حسین (ع) مبارزه با جهالت است، آنوقت شایسته است که یک نفر در یک جلسه‌ی عظیم عزاداری به حوزه‌ی قم توهین کند. مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی چنین قلمی کرده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا» (احزاب، آیه ۳۳)
بدرستی که پروردگار اراده فرموده است تا هرگونه رجس و ناپاکی را از شما اهل بیت عصمت و طهارت پاک بگرداند و شما را پاکیزه و مطهر برای همیشه قرار داده است.
چون تذکری در باب مداحی می‌خواهم مطرح کنم اولاً این آیه‌ی شریفه را نقل کردم تا عرض کنم بر اساس همین تعریف و توصیفی که خدای متعال در قرآن کریم از اهل بیت (ع) نموده است پس بنابراین اول مداح اهل بیت خداست و دوم مداح اهل بیت (ع) هم نبی مکرم اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد ابن عبدالله (ص) است که فرمود: «مثل اهل بیتی کمثل سفینه نوح من رکب‌ها نجی و من تخلف عنها غرق» مثل اهل بیت من مانند کشتی نوح است که هر کس بر آن سوار شد نجات یافت و هر کس تخلف کرد غرق شد.
ائمه‌ی اطهار (ع) همگی منبع علم و دانش بوده اند، پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «انا مدینه العلم و علی باب‌ها فمن اراد المدینه فلیأتها من باب‌ها» پیغمبر اکرم (ص) فرمودند من شهر علم هستم و علی ابن ابیطالب درب آن است، پس هر کس می‌خواهد وارد این شهر علم شود باید از باب امیرالمؤمنین (ع) وارد شود.
امیرالمؤمنین فرمودند: «سلونی قبل ان تفقدونی» هر چه می‌خواهید از من سوال کنید قبل از آنکه مرا از دست بدهید و لیکن جهالت مردم آن زمان اجازه نداد جز عده‌ی قلیل از خرمن دانش آن حضرت بهره مند شوند و حال آنکه دانش آن حضرت به قدری بیکران بود که فرمودند: «لو کشف الغطاء ما ازددت یقیناً» یعنی اگر تمام پرده‌ها کنار برود هیچ یقینی به آن حضرت اضافه نمی‌شود!
خوب ببینید ما یک چنین امامی داریم که در پهنه‌ی علم، بیکران است و تمام اسرار خلقت را و تمام دانش‌ها را و تمام حقایق هستی و جهان آفرینش را می‌داند و ذره‌ای از آنها را در قالب کلماتی به نام «نهج البلاغه» برای ما تبیین کرده است، آن وقت شایسته است که یک نفر در یک جلسه‌ی عظیم و در اوج سینه زنی به حوزه علمیه قم اهانت کند. این سخن قبل از آنکه توهین به حوزه‌ی علمیه قم باشد در وهله اول توهین به امیرالمؤمنین علی (ع) است.
در این جمله یک دنیا جهالت و نفهمی و توهین به مکتب اهل بیت (ع) نهفته است. حوزه‌های علمیه از عصر ائمه اطهار و زمان امام صادق (ع) و امام باقر (ع) بر اساس هدایت بشر و تبیین حقایق قرآن و عترت پایه گذاری شدند و علمای بزرگ اسلام در طول ۱۲۰۰ سال چه زحماتی را متحمل شدند تا همین فرمایشات نورانی و گهربار اهل بیت را به مردم منتقل کنند، آنوقت آن مداح با این سخن شرم آورش در حقیقت می‌گوید ما را به این سخنان اهل بیت نیازی نیست و شما هم نمی‌خواهید سال‌ها زحمت بکشید و درس بخوانید و حقیقت دین را بفهمید، همینقدر که بگویید سگ حیدر هستم خوب است! آیا این حرف‌ها مسخ دین و آئین نیست!
به نظرم بزرگان حوزه‌ها و مخصوصاً حوزه‌ی علمیه قم از کنار این حرفهای جاهلانه به راحتی نگذرند، امام صادق (ع) در زیارت اربعین می‌فرمایند: «و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضلاله» امام حسین (ع) خون مهجه قلبش را در راه خدا بذل و بخشش نمود تا بندگان خدا را از جهالت و نادانی و حیرت ضلالت نجات بدهد. فرهنگ امام حسین (ع) مبارزه‌ی با جهالت است. اگر در مقابل این سخنان بیهوده موضع گیری نشود حوزه‌های علمیه در انجام رسالت دینی و مذهبی خود لطمه می‌بینند.
از دوران قدیم به یاد دارم که در مجالس امام حسین (ع) اصل برنامه با منبری‌ها بود و مداحان بطور مختصر قبل از منبر مداحی می‌کردند ولی الآن در غالب جلسات این روحانیون هستند که پیش منبری مداحان شده اند و بعضی هیئات هم صرفاً به مداحان بسنده می‌کنند.
بالاخره برای این وضع فکری باید کرد، چطور یک نفر تا دروس حداقلی را در حوزه‌ها طی نکرده باشد نمی‌تواند روحانی و معمم شود، برای مداحان هم باید نظم و نظامی ایجاد کنند، به لحاظ محتوایی شعر و ادبیات آنها را قوی کنند و سطح فکر و اندیشه‌ی آنان را بالا ببرند، حداقل آنها را ملزم کنند مقاتل صحیح را بخوانند و از خود چیزی نگویند و البته مداحی چون مانند آواز خوانی یک رشته هنری است و با صوت و نغمات همراه است برای آن هم از اساتید فن استفاده کنند، گرچه با وجود هزاران مداح در جامعه بنظر می‌رسد یک رشته‌ی مستقل حوزوی و یا دانشگاهی در دانشکده الهیات برای آن پیش بینی شود و افراد حداقل چهار سال آموزش‌های علمی و عملی لازم را فرا بگیرند.
به هر حال این توهین به مکتب اهل بیت و حوزه علمیه قم در یک مجلس کوچک و دورافتاده نبوده، بلکه در یک جلسه عظیم چند هزار نفری و فیلم و کلیپ آن هم در فضای مجازی مرتب دیده می‌شود و شایسته است در مقابل این انحراف و گمراهی امر بمعروف و نهی از منکر شود.
